Hoofdstuk 3 : All about love?
Nadat Jebidiah in slaap was gevallen door onze romantische nacht, glipte ik uit bed. Ik kon het niet maken om zomaar te blijven. Zachtjes, maar snel liep ik naar buiten in de hoop dat niemand mij zag.
Die avond viel ik tevreden in mijn eigen bed in slaap. Maar of ik hier goed aan had gedaan met Jebidiah wist ik nog niet zeker. Misschien had hij dadelijk wel helemaal geen tijd voor me.. Met die gedachten viel ik in slaap, dromend wat de zaterdag zal brengen.
De volgende dag was ik iets later uit bed dan dat ik had verwacht en belde meteen Matthieuw om iets af te spreken in het park.
Bij aankomst van het park zag ik Matthieuw al als een gek zwaaien, hij was geen spat verandert van vroeger. in onze vorige gesprekken hadden we het over zijn familie , vrouw en de rest. Misschien had hij nu wel even tijd om naar mijn verhaal te luisteren. We gaven elkaar een vriendschappelijke knuffel en liepen het park in.
"Zo waarvoor wou je me spreken?" Vroeg hij met een lach en ik keek een beetje dromerig van hem weg, denkend aan Jebidiah. "Uhm ik wil gewoon even met je bijbabbelen over de afgelopen dagen." Zei ik en gaf een klein lachje terug.
Hij begon over zijn familie en nadat hij klaar was begon ik over gister avond. " Ik moet je iets vertellen, je kent Jebidiah toch wel? De man die twee huizen naast jou woont." Hij knikte ja, volgens mij was hij ook bevriend met hem. Maar dat doet er niks toe. "Nou ik ben dus zwaar bevriend met hem, en uhm we begonnen wat te flirten enzo.." Ik zag zijn gezichtje iets vertrekken, maar toch al snel weer normaal kijkend knikte hij ja "Uhuh , vertel verder"
Hopelijk vond Matthieuw me niet stiekem nog leuk, want dat zou alleen maar problemen kunnen brengen. Niet dat ik hem niet leuk vond, dat was juist het gedeelte dat het moeilijk maakte om te kiezen tussen mensen. Maar goed ik wist dat ik hem niet zou krijgen omdat hij al getrouwd was. "Uhm we begonnen te zoenen enzo, en belande op het eind samen in bed."
"Ooh wat leuk , een nieuw stelletje in de straat!" Zei hij enthousiast,ik begon meteen nee te schudden. "Nee nee nee, we hebben nog niks. Maar het probleem is dus dat ik ben weg gegaan toen hij sliep." Zei ik slikkende terwijl ik hem heel onschuldig aankeek.
"Burn voor Jebidiah, maar dat kan je toch niet zomaar maken? Als je echt een relatie met hem wilt moet je dat soort geintjes niet gaan flikken." Zei hij als een vader figuur tegen mij. Ik keek naar mijn schoenen, schaamte ging door mijn hele lichaam heen.
Ondertussen hadden we plaats genomen aan de schaak tafel. Zodat ik onder het gesprek ook nog mijn vaardigheden om hoog kon krikken. "Ik schaam me ook dood, maar wat moet ik nu doen?" Zei ik vol wanhoop. "Ik zou als ik jou was vanmiddag of vanavond bij hem langs gaan en uitleggen waarom je naar je eigen huisje bent gegaan. Dat lijkt mij tenminste het beste plan." Hij had gelijk, dat moest ik maar doen. "Bedankt dat je naar me wilt luisteren Matthieuw."
We babbelden nog even door over het gebeuren tussen mij en Jebidiah, hopelijk was hij niet al te jaloers. Toch vond ik het raar dat z'n gezicht vertrok toen ik het vertelde, zou hij nog gevoelens voor me hebben? Ach wel nee, onze relatie was al meer dan 5 jaar geleden. "God, je bent wel goed in schaken zeg." Zei ik nadenkend over de volgende set. "Ben wereld kampioen!" En hij kuste zijn spierballen.
Het werd al avond en we besloten om te gaan. "Ga nog wel even langs Jebidiah hé!" Zei hij als een vader figuur tegen mij.
"Ik zal meteen langs gaan als ik aankom bij mijn huisje." Zei ik, langzaam ging er een gloed van zenuwen door mij heen. Hoe zal Jebidiah gaan reageren?
In de taxi richting mijn huis voelde ik dat mijn handen zweterig werden van de zenuwen. En hoe vaak ik ze ook afveegde aan mijn broek, ze bleven nat. Ik had nog nooit zoiets geflikt bij iemand, en wist dan ook niet wat ik dadelijk moest gaan verwachten.
Ik had weer een andere taxi chauffeer dus een goed gesprek zat er weer niet in. Bij aankomst bij mijn kavel, liep ik meteen door naar Jebidiah.
1000 gedachten en vragen gingen door mijn hoofd. Hoe zou Jebidiah hier zich bij voelen? Zou hij wel van mij houden? Of gebruikt hij me alleen maar? Zou hij met mij een 10G beginnen, of heb ik die kans totaal verpest?
Ik schudde die gedachten van mij af en keek of ik kon oversteken. Met een snelle sprint stak ik over en bekeek weer de huizen van de buurt. Ze waren echt te groot, wat als Jebidiah mij maar een armoedzaaier vond?
Toen ik de loodzware trap naar de voordeur had beklommen belde ik aan.
Het duurde een tijd voordat er open gedaan werd, en toen er open werd gedaan stond er een vreemde man voor mijn neus. "Als je voor Jebidiah komt , die is er niet." Zei hij met een norse stem. "Ow oke, wilt u zeggen dat zijn over buurvrouw en collega langs is geweest? Dan weet hij meteen wie u bedoelt." De man knikte ja, en ging zo weer naar binnen zonder doei te zeggen.
Wie was die man? En waar was Jebidiah? Als hij niet hoefde te werken dan ging hij nergens anders heen, tenminste zover ik weet.
Teleurgesteld liep ik naar beneden, misschien had hij wel iemand uitgenodigd om tegen mij te zeggen dat hij er niet was. Omdat hij misschien wel boos of verdrietig was dat hij mij daarom niet meer wou zien.
Een kleine traan rolde over mijn ogen, ik had het nu al verpest.
Snel liep ik naar mijn (bijna af) huisje, en begon te huilen als een gek. Waarom moest ik hier aan beginnen? Als ik bij mijn zus was blijven wonen dan had ik gewoon alles goed gehad. Dan had ik niet telkens hoeven douchen in de sportschool, eten in het park, en slapen in de kou.
Toen ik naar buiten liep om naar de maan te staren die achter de bomen verschuilt zat, zag ik Jebidiah voor mijn neus staan. "Ik kon je voordeur uhm niet vinden." En hij krabbelde achter zijn hoofd, het was dan wel niet een aardige opmerking maar hij bedoelde het niet verkeerd volgens mij. "Ik hoorde van Herman dat je langs was geweest?"
Ik knikte zachtjes ja en voelde alweer tranen opkomen. "Jebidiah, ik.. het- het spijt me. Het spijt me dat ik ben weg gegaan na onze nacht samen. Het was niet mijn bedoeling om je in de steek te laten of om je te flashen. Ik hoop niet dat je boos bent?" Probeerde ik zo snel mogelijk en niet zenuwachtig klinkend te zeggen.
Hij gaf een klein goedkeuring lachje. "Het is goed, ik snap dat je het zo niet bedoelde." Je kon zo van zijn gezicht aflezen dat hij er toch wel mee zat.
"Ik geloof niet dat het oke is, en ik heb er echt tot op de bodem van mijn hart spijt van. Maar ik vond het associaal om zo maar te blijven slapen en daarom ben ik naar mijn eigen huis gegaan." Hij keek heel wazig voor zichzelf uit en het leek wel of hij niet stond te luisteren
"Luister je wel?" Hij knipperde met z'n ogen en knikte " Ja ja , ik luister sorry dat het niet zo leek. Maar het maakt niet uit, ik bedoel het was toch niet voor de grap dat je met mij naar bed ging? Want ik wil serieus aan een relatie met jou werken."
"Ik wil jou alles geven wat ik heb, mijn liefde , mijn geld, mijn lichaam. En ik wil dat liever vandaag dan morgen. Ik wil niet iedere avond bij elkaar langs komen en dan rond een uur of elf weer gaan, en dan toch met een leeg gevoel naar bed toe gaan. Om vervolgens elkaar dan pas weer op het werk te zien."
"Ik zou echt liever vandaag dan morgen nog gaan samenwonen met je. Hopelijk denk jij precies het zelfde daar over." Ik was zo verbaasd dat ik niks kon uitbrengen. "ab eh, ja uhm oke. Ik wil ook heel graag met jou gaan samen wonen maar we hebben nog niet zo heel lang. En ik wil niet al te snel gaan, ja ik wil met jou verder en een hele serieuze relatie met kinderen en alles."
"Maar nu is het echt nog te vroeg om bij mij in te trekken. Kijk er staat nog geneens een huis, en ik wil later aan mijn kinderen kunnen vertellen hoe goed ze het hebben en hoe hard ik heb gewerkt voor dit huis." Ik rattelde en rattelde maar door. Tot Jebidiah mij onderbrak. "Ik wil je steunen met het bouwen van je huisje, je dromen na leven."
"Als je mijn droom wilt volgen dan wordt dat nog een hele lange klus." Ik legde hem het hele plan uit, en hij zei dat hij via roddels het al hoorde maar hij wou het niet geloven. "Hoe wil je dat doen!? Dat lijkt mij echt onmogelijk." Zei hij verbaasder dan dat ik net keek. "Ik weet het niet, maar het is een geweldig idee omdat deze stad al bijna helemaal uitroeit enzo." Zei ik terwijl ik mijn hoofd liet hangen. "Hey liefje, ik vind het een goed idee rustig maar."
"Maar als je nog niet samen wilt wonen vind ik het best, we zijn ook nog maar een maand aan het daten." Ik schudde zijn vraag af. Het was nog te vroeg, en ik had eerder het idee dat hij het voor financiele problemen deed. "Hoeft niet Jebidiah, ik ben allang blij dat je me nu hebt vergeven en dat we verder kunnen gaan werken aan onze relatie. Als de tijd rijp is dan vraag ik het wel weer. En het is natuurlijk niet dat ik het wil."
Die avond kroop ik na een vermoeiend gesprek alleen mijn bed in. Jebidiah vond het jammer dat ik zijn verzoek afsloeg, maar wat moest ik dan?
Ik wou niet met hem om zijn geld af te pakken, of om gebruik van hem te maken voor geld. Dat zou echt te schandelijk zijn.
Ik was allang blij dat hij het mij had vergeven voor het feit dat ik hem na een leuke nacht in de steek had gelaten.
De volgende ochtend was ik vroeg wakker en deed alle vieze kommen die op de grond stonden afwassen. Ik kon de lucht niet meer trekken.
's middags besloot ik om naar de bieb te gaan, om weer even mijn zus te e-mailen.
"Hey zus.
Nou ik heb het tot nu toe nog steeds overleeft. Sorry dat ik weinig mail, maar ik ben razend druk. Als ik niet aan het werk ben ik bij Matthieuw (Jaa jaaa mijn ouwe klasgenoot + ex vriendje + beste vriend). De vorige keer dat ik je gemailed had toen had ik hem nog niet ontmoet, maar toen ik weg wou lopen uit de bieb. Riep hij opeens mijn naam ! En tadaaaa weer dikke vrienden net zoals vroeger!"
Nou ik heb het tot nu toe nog steeds overleeft. Sorry dat ik weinig mail, maar ik ben razend druk. Als ik niet aan het werk ben ik bij Matthieuw (Jaa jaaa mijn ouwe klasgenoot + ex vriendje + beste vriend). De vorige keer dat ik je gemailed had toen had ik hem nog niet ontmoet, maar toen ik weg wou lopen uit de bieb. Riep hij opeens mijn naam ! En tadaaaa weer dikke vrienden net zoals vroeger!"
"Maar goed, mijn huisje is bijna klaar voor mij alleen.. Maar ik denk dat er binnen nu en een paar maanden nog iemand bij mij komt wonen. Ja ja je kleine preutse zusje heeft een man aan de haak geslagen! Hij is mijn baas (Wel heel fout he!!!) zijn naam is Jebidiah en hij is kei lief, grappig, zorgzaam. *slijm slijm slijm kwijl kwijl kwijl* Zie je me al rond vliegen in de z(w)evende hemel?
Naja dit was het voor nu, trouwens ! Mail mij eens terug!
xx Je zusje."
Naja dit was het voor nu, trouwens ! Mail mij eens terug!
xx Je zusje."
Nadat ik de PC had afgesloten liep ik naar buiten.
Bedenkend wat ik zou kunnen doen vandaag...
Die zondag had ik verder nog spelletjes gedaan in de bieb, wat mensen ontmoet in het park en lekker gevist. De weken daarna bestonden weer uit werken, werken, werken , en werken. Zonder enige kans op een promotie. Iedere avond ging ik langs Jebidiah en deze avond was er ook weer een van. Ik poetste mijn tanden om een heerlijke mint frisse adem te krijgen, was voor hem ook wel prettig.
Die avond dat ik weer naar hem toeging, besloot ik om hem te gaan vragen of hij wou samen wonen. We waren ondertussen alweer 5 maanden verder, en we gingen nog steeds samen.
Ik gaf hem een geweldige zoen en het voelde zo goed, dat ik hem echt voor altijd om mij heen wou hebben.
"Jebidiah,een paar maanden geleden hadden we het over samenwonen en nou ik ben eindelijk zo ver gekomen dat ik er aan toe ben." Zei ik met een kleine glimlach en wachtte doods benauwt op een antwoord. "Pfoef, ik weet het niet hoor Robin, ik heb het de laatste tijd zo druk op werk en ben alleen maar aan het overwerken. En ik wil mijn vrienden ook nog zien..." Hij was duidelijk aan het proberen omzichzelf er onder uit te praten.
.Ik liet zijn handen los en rende terug naar mijn huisje, ik wist het! Ik wist dat gewoon al die maanden al dat ik mijn tijd aan het verspillen was en dat hij me zou terug pakken voor die ene avond. Onderweg naar mijn kavel viel er een traan over mijn wang. Ik wou niet om hem gaan huilen, dus veegde hem met woede af. "Robin! Robin, wacht nou!" Jebidiah kwam achter mij aangehobbeld.
"Ik bedoelde het niet .. Ik dacht dat jij niet wou! En en dat je eerst een tijdje alleen je boontjes wou doppen enzo! Natuurlijk wil ik nog steeds met je samen wonen, maar ben je voorbereid dat ik er bijna nooit ben? Ook al hebben we kinderen en alles?" Ik knikte ja, ik wou ondanks dat ik hartstikke overstuur was, niks liever dan bij hem zijn.
"Kom eens hier liefje, niet huilen. Dat is nergens voor nodig" De warmte die zijn lichaam gaf, en de geur van zijn shampoo waren zo fijn. Dat ik hem bijna niet meer los wou laten.
Jebidiah besloot om toch hier te gaan wonen samen met mij, of hij het alleen deed om mij mijn zin te geven maakte mij niet uit. Ik was nu tenminste samen met de persoon van wie ik hield.
Jebidiah besloot om toch hier te gaan wonen samen met mij, of hij het alleen deed om mij mijn zin te geven maakte mij niet uit. Ik was nu tenminste samen met de persoon van wie ik hield.
Toen Jebidiah hier kwam wonen nam hij 2.000 $ mee en daarvan konden we een dicht huisje met een voordeur bouwen. We hadden zelfs de wc gescheiden en een tweepersoonsbed!
Die avond vielen we samen in ONS huisje samen inslaap. Het voelde toch wel goed om met hem samen te wonen nu.
De volgende ochtend was ik alweer vroeg wakker, werk zou gewoon weer beginnen en natuurlijk hoopte ik weer op promotie.
Mijn gedachten vielen weer op gisteravond, zou Jebidiah echt uit puur liefde hier wonen of toch alleen om mij financieel te steunen? Misschien moest ik die vragen maar laten droppen, ik maakte me waarschijnlijk weer druk om niks.
De weken erna gingen goed, tenminste dat dacht ik. Jebidiah maakte zich veel zorgen over het geld, het rolde niet zo soepel binnen dat als we hoopte en daardoor liepen we toch wel een klein beetje achter op de bouwplannen.
Er waren middagen en avonden van een goed potje schaak, om onze vaardigheden (voor een promotie) omhoog te helpen.
En er waren nachten van romantiek
Middagen van werken ...
En avonden alleen voor de TV, zoals er deze avond weer een van was...
