Hoofdstuk 4 : All by myself
De nacht viel en Noah en Joey sliepen, ik hoorde hoe hij snurkte en onregelmatig adem haalde. Mama's dood viel mij natuurlijk wel zwaar, en hield mij de hele nacht wakker.
Wie moest er nu voor Joey gaan zorgen? Noah kon het niet zelf en ik had er geen zin in, al hoe wel sinds hij wat groter was vond ik hem wel wat leuker geworden.
Die nacht hield ik mij wakker om weg te kunnen lopen richting het vliegveld om daar het vliegtuig te pakken richting Frankrijk.
Toen ik in de slaapkamer van Joey kwam, keek ik naar het jongetje dat lief lag te slapen. Hij was prachtig, met zijn bruine haartjes en zijn perfecte neusje.
"Het spijt mij jonge, mama moet even weg voor een tijdje." Zei ik tegen hem en aaide hem over zijn hoofdje, niet wetend dat hij daar wakker zou van worden. "Mamaaa" Riep hij en ik deed gelijk een vinger voor mijn mond. Dadelijk werd Noah wakker en was ik de klos.
Toch kon ik het over mijn hart strijken en ging naar parijs, na een lange vlucht van zeven uur kwam ik eindelijk in Parijs aan en de eerste die ik zag was mijn beste vriend op afstand.
Zijn naam was Dior, en hij liet mij graag alle mooie plekjes zien in Parijs. Van de Eiffeltoren tot een mooi rustig restaurantje, tot een stuk geschiedenis die niks met Frankrijk of Parijs had te maken.
We babbelden bij over wat er in het laatste jaar is gebeurd en toen zag ik het even niet meer zitten en voor het eerst liet ik alle emoties los. "Mijn moeder is gisteren overleden, ik heb haat aan mijn kind en ik mis jou vooral"
"Rustig maar Dewi, alles komt goed." Hij reageerde anders dan ik had verwacht, vooral op het tweede wat ik zei. Want welke vrouw had nou haat aan zijn eigen kind? Een slechte vrouw zoals ik!
"Het spijt mij dat ik zo alles liet gaan , he bah en dat bij onze eerste ontmoeting in tijden." Ik toverde een kleine glimlach op mijn gezicht en keek hem met vochtige ogen aan. Wat had ik hem toch gemist. Zijn geur, zijn kennis en zijn vriendelijkheid.
"Het maakt niet uit Dewi, kom we gaan naar mijn huis." Zei hij en hij pakte zijn auto sleutels uit zijn broek zak. Na al die dingen die ik over hem had gedacht, zijn geur en de rest kreeg ik opeens een opwindend gevoel in mijn maag. Een gevoel dat ik alleen eerder voelde toen ik Noah ontmoette.
Het duurde niet lang voordat we aangeschoten waren van de flessen wijn die we hadden opgetrokken om samen te genieten van de wijn en het mooie leven dat we konden hebben als we de goeie mensen in ons leven lieten.
Hier in Frankrijk voelde ik mij thuis, en zodra Joey de Challenge zou hebben overgenomen zou ik voorgoed naar Frankrijk vertrekken en daar nog mijn laatste jaren gaan leven. En dan echt gaan leven, niet zoals in Riverview..
Het enige wat ik deed in Riverview was werken en werken en naar huis gaan om daar vervolgens het huishouden te doen en ruzie met Noah maken over de opvoeding van Joey.
Ik nam een slok van mijn wijn en dacht aan Joey, al die maanden had ik hem genegeerd als mijn zoon. Mijn vlees en bloed, maar eigenlijk diep van binnen had ik al die tijd gewoon bij hem willen zijn en hem willen bemoederen zoals andere moeders.
"Ik ben er achter waarom ik mijn kind haat!" Zei ik tegen Dior, zo uit het niets bedacht ik mij opeens dat ik altijd al jaloers heb gekeken naar moeders met kinderen in de kinderwagen en dat ik altijd wou dat ik dat met mijn eigen zoon ook kon doen.
"pardon wat?!" Zei hij terwijl hij zich verslikte in een stuk limoen taart die hij net had gemaakt. "Ik heb gewoon niet de moeder liefde in mij die ik altijd heb willen hebben."
"Noah wou kinderen vanwege zijn leeftijd, maar ik wou het liefst nog wachten tot ik wat ouder was en een vaste baan had. Maar in die jaren had mijn moeder liefde gewoon kunnen groeien en had ik de perfecte moeder kunnen zijn."
"Je bent ook een goede moeder, je weet het alleen niet omdat je jezelf er niet in ontplooit." De woorden van Dior deden mij goed, hij dacht dat ik een goeie moeder kon zijn! Een klein bloosje kwam op mijn gezicht.
"Nou ik ga maar eens naar het hotel om in te checken." Zei ik en stond op, gewoon midden in het gesprek. Dat deed ik op het werk en thuis ook wel eens, dan had ik gewoon geen zin meer om te praten en dan ging ik."Nee blijf hier, je kan hier slapen in mijn bed."
Hij pakte mijn handen vast en keek mij met een blik van alstublieft aan, zijn puppie ogen lieten mij smelten. "Ok-oke?" Zei ik twijfelend maar wist dat ik stiekem hier wou blijven in plaats van het hotel waar niks lekker ligt.
Zijn handen voelde warm en zacht aan, en die handen leiden mij naar de slaapkamer hij sliep. En ik nu dus ook voor één nachtje, en dan zou ik wel weer terug gaan naar het hotel.
"Je hebt echt een heel mooi huis, en een mooi bed. Maar waar ga jij nu slapen?"Vroeg ik terwijl ik het kussen opmaakte en hem netjes weer terug legde op het bed van Dior. "Ik slaap gewoon naast je."
"Dat vind je toch niet erg?" Vroeg hij geschrokken, hij dacht waarschijnlijk dat ik hem nu met zijn dronken hoofd nog terug liet lopen naar de woonkamer om vervolgens op de bank te gaan slapen.
"Nee natuurlijk niet Dior, het is toch lekker knus zo." Zei ik tegen hem en we knuffelde wat samen op bed. Het was heerlijk om weer zijn geur op te snuiven en om weer bij hem te zijn.
Het duurde niet lang voordat het dronkenschap onze hersens liet overnemen en we bedreven samen de lust en liefde.
Het feit dat ik Noah nu had bedrogen met een andere man, deed mij wel wat. Maar zolang ik in Frankrijk was vond ik dat ik het niet aan mij moest laten knagen, en gewoon moest genieten van de tijd hier met Dior. Ieder stadje een ander schatje.
De volgende ochtend troffen Dior en ik elkaar in de eetzaal en voelde ons nogal ongemakkelijk bij elkaar. Hij had zijn kinderen beloofd nooit meer aan een vrouw te beginnen of met één het bed te delen en nu had hij het toch gedaan, en ik.. Ik was gewoon vreemd gegaan.
"Ik moet nu echt gaan, heb om half tien een afspraak om wijn te gaan maken met een hele club mensen." Dior keek mij raar aan, hij wist dat ik niet van kunst hield of geschiedenis dingen. Maar het feit dat het geschiedenis was hoe ze het maakte boeide mij ook inderdaad niet, ik deed het puur voor de drank die je mee naar huis mocht nemen.
Eenmaal in de wijn fabriek begon Noah steeds meer door mijn hoofd te dwarrelen, hoe kon ik ooit zo dom zijn geweest om vreemd te gaan? Nee Dewi, je hebt geen spijt van het vreemd gaan. Dior is een man die beter in bed is dan je eigen man, maar aan de andere kant kon Noah wel presteren in bed.
Wat was ik toch weer raar tegen mijzelf aan het praten, mijn gedachten en mijn geweten maakte mij zo gek. Dat ik besloot om terug te gaan naar huis om open kaart te doen bij Noah.
Of hij bij mij bleef of niet, dat moest hij zelf weten. Maar hij moest weten dat ik vreemd was gegaan en waar ik überhaupt ben geweest de afgelopen 72 uur.
Na zeven uur lang vliegen en rond lopen met mijn koffers op het vliegveld werd ik opgehaald om richting huis te gaan. Thuis. Een plek waar ik nu liever niet was dan wel, nog steeds. "Zo daar ben je eindelijk weer. Je weet dat ik je als vermist heb opgegeven bij de politie!? Waar ben je in godsnaam geweest!?"
"In Frankrijk, bij Dior. Ik moet je wat vertellen, en ik zeg het maar meteen voor dat je weer wat anders kan zeggen en mij begint uit te schelden. Ik ben met Dior naar bed geweest, en ik vond het lekker maar het knaagt aan mij omdat ik jou hier mee pijn doe."
"Wat voor een h**ren loper ben jij zeg!? Eerst laat je mij, je man en je kind achter hier in Riverview, en dan denk je nog te kunnen vrijen met een andere man!? Terwijl je gewoon hier in Riverview verloofd bent!?"
"Je weet dat ik al jaren niet lekker in mijn vel zit, tijdens de zwangerschap en tijdens de dood van mijn moeder vond ik het een mooie tijd om weg te gaan. Ik wou helemaal niet zwanger worden van jou Noah! Ik wou genieten van ons twee tot de tijd klaar was. Maar jij wou perse een kind en maakte mij zwanger. Het is dus je eigen schuld."
"Dat je dat allemaal als excuus gebruikt vind ik best, maar je kan niet om het feit heen dat je daadwerkelijk vreemd bent gegaan en mij nu ontzettend hard op mijn hart trapt! Ik hield van jou Dewi, je was mijn prinses!"
"Maar nu, zolang ik geen geld heb om een huisje te huren of te kopen, ga ik in de logeer kamer slapen en ben ik zo snel mogelijk weg met MIJN zoon. En die zie je dan NOOIT en maar dan ook NOOIT meer terug." Zei hij en keek mij met een woeste blik aan, alsof het bloed uit zijn oren konden gaan spuiten.
Snel liep ik weg richting de kamer van Joey, en pakte hem op. "Mama lief!" Zei hij blij en opgetogen, hij was vast blij dat ik er weer was.
"Joey is ook lief! Hij is een echt lief schatje." Zei ik tegen hem en omhelsde hem wat ik nog nooit van te voren had gedaan. Het voelde fijn om eindelijk zonder haat en nijd mijn zoon in mijn armen te houden, hij rook lekker naar baby zalfjes en olietjes.
"Ik hou van jou!" Zei hij tegen mij en ik keek hem verbaasd aan, even wist ik niet wat ik moest zeggen. Moest ik nou iets terug zeggen of gewoon naar hem lachen en hem wer knuffelen.
Ik besloot het gewoon te negeren en hem in zijn bedje te doen en daarna vervolgens zelf naar bed te gaan, het was een lange vermoeide dag geweest en ik wou het liefst alles even vergeten.
