Hoofdstuk 2 : Drama
De volgende dag kwam ik thuis na een lange dag op school, ik moest bijles geven aan de mensen die straf hadden gehad vanwege het zwembad incident. Ze hadden zeep en wat chemicaliën stoffen uit het natuurkunde lab gestolen en in het zwembad gegooid, wat uitliep op een drama. En ik mocht het gaan oplossen.
Steeds als ik dichterbij het huis kwam hoorde ik steeds meer geschreeuw, van wel drie a vier stemmen. Tenminste dat leek zo.. Toen ik naar binnen liep hoorde ik de stem van mijn vader en liep zo snel mogelijk op de stem van mijn vader af.
"Pap wat doe jij hier?" Vroeg ik verbaasd en keek hem aan, en naar mijn moeder die een betraand gezicht had.
"Ik had na een lange jaren tijd, eindelijk het lef om weer hier te komen en mijn excuses aan te bieden dat ik was weggegaan in een moeilijke tijd voor je moeder vanwege de zwangerschap van de liefdes baby. Dus ik ging hierheen stak mijn sleutel in het slot en deed de deur open, liep naar je moeders slaapkamer en zag haar daar vrijen met Dior."
"Eindelijk had ik het lef zoon, om het goed te maken en dat alles weer goed zou komen tussen ons. Ik dacht dat je moeder zou wachten op mij, maar schijnbaar was ik toch niet haar grote liefde." Zei hij zuchtend en gaf mij een klein nep lachje, waarschijnlijk wou hij niet eens dat ik dit zou mee maken. Dat kon ik zien in de blik van zijn ogen.
"Noah, ik wou wel wachten. Jij bent altijd mijn grote liefde geweest, maar hij stond opeens op de stoep en ik miste jou en en ik weet het allemaal niet meer..." Ik keek naar mijn moeder die een betraand gezicht had, ze had de laatste jaren gekloot.. maar ik kon zien dat ze spijt had.
"Ben je nou nog niet weg?" Hoorde ik een stem achter mij zeggen, natuurlijk wist ik wel wie het was. Het was Dior, maar zijn stem wou ik het liefst vergeten. Van mijn gesmolten blik van mij ouders voelde ik opeens weer woede opkomen en draaide mij om en rolde meteen met mijn ogen.
"Toen ik wat kleiner was had ik het al tegen je gezegd.Maar nu nog zeg ik het nog een keer : Jij bent de gene die ALLES heeft verpest tussen mijn moeder en vader. En jij zult NOOIT maar dan ook NOOIT in het rijtje passen. "
Dior begon te lachen en toen begon ik helemaal uit mijn vel te springen. "Ik weet al wat jou doel was hier, jij doel was alles kapot te maken hier. Je houd niet eens van mijn moeder, dat zie ik aan je gezicht! Vuile franse leugenaar! Donder op! Terug naar Frankrijk!"
Toen ik mijn preek gaf aan Dior zag ik in mijn oog hoeken dat mijn moeder en mijn vader aan het praten waren. En ze keken weer net zo verliefd als toen ik een kleine peuter was, niet dat ik mij veel kan herinneren van die tijd. Dat was eigenlijk het enige wat ik had onthouden van toen.
Die avond was ellendig afgelopen, mijn vader en moeder kregen geen poging meer tot praten omdat Dior er weer tussen kwam en gaf mijn moeder een klap nadat Noah weg was gegaan.
Concentreren kon ik niet, want mijn moeder en Dior hadden nog steeds ruzie. Wat ik ellendig vond, aangezien ik Dior haar had zien slaan dus wist ik niet in welke staat hij nu was. Dadelijk sloeg hij haar in elkaar.
Alles ging de week erna verkeerd, schilderen, schrijven, huiswerk en het werken aan mijn relatie met Macey omdat ze al was opgegroeid tot volwassen vrouw en kon haar niet eens meer een kusje geven totdat ik jarig zou zijn.
Die week daarna, toen alles rustig was, en ik ook jarig was. Ging ik langs mijn vader om hem proberen over te halen om het nog een keer te proberen, want mijn moeder zou vandaag vertrekken naar Frankrijk en dan zou hij haar nooit meer zien. "Gefeliciteerd jonge."
Mijn vader liet mij binnen en er viel meteen een ijzige stilte. "Pa, waarvoor ik ben gekomen kan je vast wel raden. Maar je moet het echt goed maken met ma, vandaag is echt je laatste kans. Ze gaat naar Frankrijk weet je nog?"
"Ik weet het jonge, maar twee a drie weken geleden was het ook al geen succes en ik weet ook niet wat mij toen bezielde om zomaar langs te komen en haar kamer binnen te stormen."
"Maar je kan het toch nog eens proberen, dan kom je gewoon langs voor mijn verjaardag en.." Mijn vader onderbrak mij door zijn hoofd te schudden en een hand op mijn schouder te leggen.
"Joey ik kan niet komen bij je moeder thuis, die Franse gast zou mij vermoorden als hij mij weer zou zien. En je moeder zou uit haar dak gaan denk ik, ik weet dat ze nog steeds veel voor mij voelt.."
"Nou dan! Dan heb je toch al een reden om te komen!? Ze houd van je, ze is stapel gek op je! Ze is nu gewoon depressief, en Dior heeft haar al meerdere malen geslagen. Je moet echt iets doen pap."
"Nee jongen ik kan echt niks doen, als je moeder geslagen werd en de rest dan moet ze maar langs komen om zelf met mij te komen praten.."
"Maar pap! Kom op, jullie zijn oud en wijs genoeg om het goed te maken. Ik vind dit zo kinderachtig van jullie allebei, eindelijk was er een kans dat jullie weer terug bij elkaar kwamen en nu zit ik er midden in om het ECHT goed te maken tussen jullie."
"Ik denk dat ik het maar moet laten zoals het nu is zoon, het spijt mij als ik je daar mee teleur stel. Maar ik heb het gevoel dat het niks meer wordt tussen je moeder en mij." Zei hij zuchtend, en toen wist ik genoeg.
Ik stormde de deur uit bij mijn vader, die gewoon onredelijk was. Zijn geliefde wordt geslagen en alles en hij laat dat gebeuren, en ik ook trouwens. Zo snel als ik kon ging ik naar huis en liet tijdens het rennen naar huis mijn woede daar in los. "En ben je er klaar voor?" Vroeg Macey toen ik thuis kwam, ik knikte ja. Ik was klaar om volwassen te worden en mijn moeder op te laten rotten.
Ik had een cliché witte taart met blauw en een paar kaarsjes er op, en moest natuurlijk een wens doen voordat ik opgroeide. Mijn wens was een zaak met kunst en literatuur te beginnen en hoopte dat die ook uit kwam.
Toen ik opgroeide voelde ik mij goed, ik had mijn droom meisje en dadelijk het huis voor mij alleen en zou dan fix wat gaan bouwen voor mijn eigen zaak.
Nog geen twee uur later pakte mijn moeder, dior en hun liefdes kind het vliegtuig naar Frankrijk en kochten daar meteen met contant geld een huis en mochten er meteen in, omdat er toch niemand meer woonde. Het was een mooi klein huisje in de buurt van het centrum, maar toch aan zee met een mooi uitzicht.
Macey en ik waren blij dat we eindelijk weer konden zoenen en genieten van elkaar. En besloten dat ook voor altijd te doen, ik vroeg haar meteen of ze bij mij wou intrekken en dat wou ze gelukkig.
Samen begonnen we met de verbouwing van de kamer van Kevin en maakte daar een kleine Atelier van, die uiteindelijk toch nog wel groter zou worden als de echte zaken gingen beginnen. Het was moeilijk om de kamer te verbouwen naar wat ik wou, maar het was ons uiteindelijk toch gelukt.