Hoofdstuk 5 : 1+1 = 2!
De relatie tussen mij en Mark liep erg snel, omdat zijn huurbaas zijn contract niet verlengde nodigde ik hem uit om hier te komen wonen.
Hij nam dat aanbod aan en sinds dien is het één groot feest in het ouderlijk huis van de Vlietjes. De hele tijd met de sproeier spelen, voetballen etc. Alles om het leuk te hebben met elkaar en natuurlijk met Milan.
En 's avonds genoten we van de stilte en rust die we hier op het stuk land hadden. Het was geweldig om verliefd te zijn op z'n mooie en fijne man.
Pastelle vond het uiteindelijk niks dat we helemaal verliefd waren en vertrok naar Bridgeport, ze kon onze liefde niet meer aan zien. " Hey wat doe je liefje?" Verbaasd keek ik op naar Mark.
"Ik moet je iets vertellen / vragen" Meteen ging mijn hartslag tweehonderd keer harder slaan dan normaal. Wat als hij mij hetzelfde geintje ging flikken als die andere pipo.
"Wat doe je nou?" Zei ik lachend terwijl ik hem op zijn knieën zag leunen.
"Liefje, ik weet dat alles snel is gegaan bij ons maar dat maakt onze liefde niet minder waard. En ik wil je vragen: Wil je met mij trouwen?"
"Wat? Meen je dit?" Zei ik opgelucht en keek naar de schitterende ring die in het doosje zat. De ring was echt prachtig en paste precies bij mijn ketting.
"Natuurlijk meen je dit, neem je de ring nog aan?" Vroeg hij onzeker. Ik begon te gillen en te springen. "Ja ik wil met je trouwen!"
Nadat hij de ring om mijn vinger deed, die precies paste gaven we elkaar een zoen en een knuffel. Mark zou mij nooit iets aan doen wat mij pijn zou doen, hoe kon ik dat denken?
En ook ging er een andere flits door mijn hoofd, nu kon ik echt nooit meer met andere mannen naar bed... Was het oké om daar aan te denken terwijl je in de armen van je geliefde staat?
Niet lang na de verloving merkte ik dat ik dikker en dikker werd, en af en toe was het niet meer te harden die buik. Toen ik bij de dokter kwam voor een dieet begon hij keihard te lachen, want het bleek dat ik niet zomaar dik was. Maar zwanger!
De laatste twee maanden van mijn zwangerschap moest ik bed rust houden, we zouden een tweeling verwachten en mijn lichaam kon dat niet zo goed aan als bij de zwangerschap van Milan.
Op de dag van de bevalling ging ik naar het ziekenhuis omdat ik niet thuis mocht bevallen, ik vond het niet erg.. Want later die nacht kwamen we nog thuis met twee prachtige meisjes.
De twee meisjes groeide als kool en werden al snel peuters, ze speelden met elkaar en alles wat los en vast zat in het huis.
Het enige verschil tussen de twee waren de kleur van de ogen. De een had blauwe ogen en de andere bruine, Mark had mooie blauwe ogen en gaf die dus aan Neveah.
En onze kleine Milan, die vond het maar niks dat alle aandacht naar de peuters gingen en dat hij zelfs met ze moest spelen.
En al helemaal als hij zijn speelgoed moest delen en het later terug kreeg met een hoop kwijl en: We kopen wel een nieuwe liefje. Waarvan hij wist dat hij geen nieuwe kreeg.
Tussen het werken en het huishouden op orde houden zorgde ik ook nog ervoor dat Milan niet achter liep met zijn schoolwerk, papiertjes vond ik vrij belangrijk als wetenschapper en wou ook dat Milan netjes zijn diploma zou halen.
Mark die hield zich vooral bezig met het schoonmaken en het koken voor de kinderen en mij sinds ik weer aan het werk was gegaan.
Het was voor ons een hele opluchting toen de meisjes een kind werden, eindelijk geen poep luiers en midden in de nacht gekrijs.. Oeff wordt er alweer moe aan als ik er aan denk.
"Wat doeeee je?" Vroeg Faith terwijl ze op het speelhuis klom waar haar broer en zus aan het rond kijken waren.
"Hey negeer mij niet! Wat doen jullie, vroeg ik." Zei Faith nog een tikkie harder, haar grote broer die alweer bijna een tiener werd ging veel meer om met Neveah dan met haar.
"Oh we kijken of de buren ons poepzakje heeft gekregen. We stoken een zakje met poep in vuur en flam en zette die voor de deur en belde aan! Ze deden open , zagen het vuur en gingen er meteen in staan!" Milan en Neveah begonnen te lachen, maar Faith vond het teleurstellend dat zij niet was mee gevraagd.
"Klinkt leuk! Mag ik mee kijken hoe boos ze zijn?" Neveah hief haar schouders op en Milan gaf niet eens antwoord. Faith klom verder de speel hut in en keek in het rond.
"Als jij voor mij wilt kijken, dan ga ik even naar de WC" Zei haar tweeling zus en gleed van de paal. "Komt voor de bakker!" Riep ik vol trots, ze negeerde haar helemaal niet!
"Oh kan je ook even kijken voor mij? Dan haal ik wat te drinken en wat koekjes!" En pfoef Milan was weg voordat ze wat kon antwoorden.
Een uur tuurde Faith in de lucht, naar de buren die ze naakt zag zwemmen.. En naar twee vogels die ruzie aan het maken waren.
En toen kreeg ze door dat ze helemaal niet werd gevraagd om op te letten. Ze hadden haar gewoon gedumpt! Vanaf nu af aan keek ze haar broer en zus niet meer aan, ze hadden het verpest.
