Hoofdstuk 1: Gluren bij de buren
Zij is het mooiste meisje van heel Riverview, zo zacht en vreedzaam en nooit een vonkje haat te vinden bij haar.
Ze was mijn buurmeisje en we hingen bijna iedere dag bij elkaar. Sinds ma met Dior rond begon te hangen in huis, zocht ik iedere dag gezelschap in de speeltuin. En zij was er ook altijd.
Het is natuurlijk niet dat ik haar iedere avond bekijk.. Oké toch wel. Maar dat komt gewoon omdat ze hartstikke mooi en elegant is, haar haar zwiept zo mooi als ze beweegt en danst.
'wat wou ik toch graag haar vriend zijn' fluisterde ik zuchtend en hoopte dat ik ooit een keer een date met haar zou krijgen, nog voor dat ik jong volwassen werd en het te laat was.
Ik bleef turen en turen soms wel uren lang, maar gelukkig had ze het nog nooit door gehad. Ook al deed ik het dus wel iedere avond en liet mijn huiswerk daarvoor knallen, maar een opleiding had ik toch niet nodig als schrijver en kunstenaar.
ik keek nog een keer, en richtte mijn telescoop zo dat ik haar weer spiegeling kon zien vanuit de spiegel. Het mooiste meisje, met het mooiste gezicht. Ze moest van mij worden, van mij.
Ze draaide rondjes en sprong heen en weer voor de spiegel, waarschijnlijk stond ze mee te zingen met de muziek die ze speelde. Het was een beetje rock, maar toch weer poes lief. Poes lief, dat paste wel bij haar.
Een vliegje vloog in mijn oog en ik was meteen al mijn gedachten verloren die ik had over het meisje van mijn dromen. "Auw verdomme."
Ik liet de telescoop maar voor wat het was en keek naar de lucht, en zag de sterren het hoofd van Macey vormen. Snel schudde ik mijn hoofd, ik begon hem te spacen.
Voor even keek ik nog een keer naar de lucht en zag een vallende ster voor bij komen. Snel deed ik mijn ogen dicht en deed een wens. "Alstublieft laat mijn wens uitkomen." Zei ik zachtjes en kneep mijn handen en ogen fijn.
De volgende namiddag toen school was afgelopen ging ik naar de sap bar, het was the place to be als je tiener was. Dus ging ik er ook maar heen, ik paste niet echt in het rijtje van populaire kinderen. "omdat ik anders ben" zei ik mompelend met een stem van één van de populaire kinderen en rolde met mijn ogen.
Soms was de middelbare school wel hard, niet de leerstof die je kreeg.. Maar de leraren namen het altijd op voor de popie jopie's en lieten hun gewoon hun gang gaan. "Stoor ik Joey? Je lijkt zo in gedachten?"
Ik keek op en zag dat Macey tegen mij begon te tafel voetballen. We waren vrienden en buur jongen en meisje, maar jammer genoeg was er nog steeds niets meer gekomen. "Huh nee natuurlijk niet!" Zei ik en keek blozend weg.
"Ik wist helemaal niet dat jij van tafel voetbal hield." Zei ik tegen Macy om de akelige stiltes te verbreken. "Bedoel je daar mee dat meisjes geen tafel voetbal kunnen spelen?"
"Nee helemaal niet!" Ik keek haar aan en ik zag dat ze lachte en mij gewoon zat uit te dagen voor een potje tafel voetbal. "Nou eigenlijk wel. Lets play!"
Nadat ik het duel was aangegaan , koste het mij bloed zweet en tranen om haar bij te houden. En met 14-15 had zij gewonnen, met die 15 punten. "Verdorie."
"Nu krijg je de knuffel die je wou hebben als ik verloor." Ik liep naar haar toe en omhelsde haar, waardoor ik gelijk de geur van haar haar kon ruiken. Chocos~ , die shampoo gebruikte mijn moeder ook. He bah, denk ik aan mijn moeder terwijl ik het meisje omhels die ik leuk vind.
"Dat was fijn, soms heb je gewoon eens een paar armen om je heen nodig. Die je verwarmen..." Zei Macey, maar ik onderbrak haar omdat ik dat gedicht wat ze opnoemde herkende. Het was Shreckly Binslaamish
"Die je naar een andere dimensie lijden, waar de kracht van liefde je zal bevrijden." Zei ik tegen haar en we keken allebei verbaasd naar elkaar. "Wauw ik wist helemaal niet dat jij van Shreckly Binslaamish hield!"
"Ach uhm ja, ik zag je een boek lezen op school en toen heb ik gekeken naar de titel toen ik je aansprak en ben het gaan lenen van de Bieb. Maar het is super geniaal."
En toen op dat moment, wist ik dat het tijd was om haar een kus te geven. Dit keer niet op de wang zoals normale vrienden doen, maar op de mond. Zoals geliefde zouden doen.
"Wauw, dat was uhm geweldig!" Zei Macey en boog blozend haar hoofd naar beneden. Zelf moest ik ook blozen, hoe had ik dit ooit kunnen doen. "Het spijt me Macey, ik dacht.. ik wist niet off.."
"Het is al goed Joey, ik vind jou ook leuk."
Ze zoende mij direct weer en het voelde fantastisch, telkens als zij mij aanraakte kwam er een warm gevoel van binnen. En dat was mooi en kostbaar.
Na de zoen greep zij mijn hand en vroeg of ik verkering met haar wou, en natuurlijk zei ik 'Ja'. En vanaf vandaag konden mensen dus ons als een stel zien.
's avonds in bed dacht ik nog na over die dag, hij leek veelte mooi om waar te zijn. Het leek wel een droom! Het meisje van mijn dromen, was eindelijk niet alleen maar in mijn dromen. Mijn droom meisje was nu mijn meisje.
Opgelucht hield ik adem, na zoveel slechte dingen in dit huishouden te hebben meegemaakt eindelijk eens iets goeds. Iets goeds..
Ik dacht dat als je een tiener was dat dingen moeilijker werden, oke het was ook moeilijker als een tiener door school te komen. Maar gelukkig was ik bijna geslaagd en kon ik een atelier openen als ik volwassen werd.
En dat volwassen worden duurde gelukkig niet lang meer, nog maar een week of twee en mijn moeder ging verhuizen naar Frankrijk met Dior en hun liefdes baby. En dan kon ik het huis verbouwen naar mijn smaak, en het atelier zal prachtig worden.