Hoofdstuk 6 : Broertje of zusje?
Een jaar later was ik nog steeds druk in mijn eigen zaak, zo druk dat ik soms Macey en Luc vergat. "Lieverd, heb je zin om met luc en mij te gaan wandelen?" Ik schudde brommerig mijn hoofd nee, en richtte mij meer op het werk dan op Macey zelf.
"Laat maar, je hebt echt nooit tijd." Zei ze en liep gewoon weg. Het was ook waar, ik had ook nooit tijd. Ik had weer contact gezocht met de schilder en het bij gelegd. Af en toe probeerde hij mij nog wel eens te zoenen of te strelen, maar daar nam ik maar genoegen mee. Zolang ik les nodig had, moest het maar.
Ik werd ook wel beter in schilderen, maar mijn passie was schrijven. En daar werd ik ook steeds beroemder mee, iemand vroeg mij zelfs om een autobiografie te schrijven voor haar. En dat was nog wel mijn eigen tante Fay.
Ja ik was een echte workaholic geworden, terwijl dat niet eens in mijn eigenschappen rijtje paste. Zuchtend sloot ik af, ik moest het even goed maken met Macey.
"Mace, het spijt me. Je weet dat ik het druk heb met alles en ik wil je niet kwetsen." Zei ik terwijl ik in de slaapkamer stond en naar haar sombere gezicht keek terwijl zij haar kussen opmaakte.
"Ik weet dat je niet genoeg tijd hebt Joey, maar soms wou ik dat je wat meer betrokken was bij het opgroei proces van Luc. Hij is vandaag jarig, hij wordt alweer een jaar oud en groeit op vandaag tot een peuter." Shit , dat was ik inderdaad vergeten.. Misschien moest ik toch wat meer tijd doorbrengen met mijn gezin.
"Het spijt mij Macey, echt waar. Zodra hij peuter is zal ik hem leren praten en met hem spelen en van hem houden. En als hij dan kind is zal ik voetbal met hem spelen in de achtertuin!" Dat waren de dingen die ik vroeger altijd miste, mijn vader was er niet. Er was alleen een Dior die mijn moeder helemaal kapot ragde.
"En soms zou ik er wel een broertje of zusje willen bij hebben voor Luc. Dadelijk moet hij helemaal alleen spelen." Ik hoorde Macey slikken en mij bang aankijken, was ze bang dat ik niet nog een kind wou? Haar wens was vijf kinderen, dat ging mij wel te ver. Maar twee of drie vond ik niet erg.
"Dat is een geweldig idee liefje." Zei ik met een glimlach op mijn gezicht en keek haar aan, ik zag gelijk haar bange ogen in vrolijke ogen veranderen en toen wist ik dat het goeie had gezegd.
"Dus we gaan het proberen? Een broertje of zusje maken voor Luc?" Heftig knikte ik ja toen Macey dat zei. Het was leuk om er aan te werken, dat was zeker geen probleem. Ik was immers en man en die hield er wel van om uh de liefde te bedrijven.
"Laten we het proberen dan." Zei Macey met een zwoele stem en keek mij aan. Bedoelde ze dat we nu moesten gaan oefenen voor een broertje of zusje? Ik moest nog werk afmaken voordat ik..
Ach waarom ook niet? Even een korte pauze kon toch wel even?
"Ik hou van je schat." Zei ik tegen haar en we gingen onder de dekens. Niet zomaar om de liefde te bedrijven, maar om een broertje of zusje te maken voor Luc.
Nadat we hadden 'geoefend' was het tijd om de taart voor Luc er bij te halen en hem te laten opgroeien. In het midden van de taart stond één kaarsje, die Macey uitblies.
En na een tijdje kwamen de glinster stenen weer die magische krachten hadden, want je kreeg dan altijd gelijk een groei speurt. En Luc groeide op tot een schattige peuter, hij leek gelijk hartstikke veel op mij. Hopelijk had hij dat later ook nog meezitten, want wie valt er nou niet op z'n knappe man als mij?
Zodra hij was opgegroeid pakte ik hem op en gooide hem in de lucht. "Wat een knappe jonge ben jij Luc!" Zei ik op een kinderachtige manier en Luc begon te lachen. Wat een schatje was het toch.
Luc was prachtig, hij leek hartstikke veel op mij. En had eigenlijk alleen de ogen van zijn moeder. Het was fijn om meer met hem om te gaan en wat minder te werken aan de zaak, wat sommige mensen wat minder fijn vonden dan Macey en ik.
Maar goed, familie gaat voor! En in de familie kwam naar mijn idee weer uitbreiding. Na de laatste keer 'oefenen' voor een broertje of zusje is Macey de hele tijd misselijk en kotst ze weer alles uit alsof haar leven er van af hing.
Ze vond de eerste drie maanden weer een hel, maar het kon haar eigenlijk niet zoveel schelen als ze maar weer een kindje zou krijgen.
Ze maakte Luc al helemaal blij dat hij een broertje of zusje zou krijgen. Wat ik opzicht niet erg vond, maar wat als er iets mis ging met de zwangerschap en ze heel erg teleurgesteld zou zijn?
Mijn kantoor was verhuisd naar een klein hutje in de achtertuin, er moest namelijk een tweede baby kamer bijkomen. Dus ik kon verkassen met mijn spullen naar een vochtig hutje in de tuin.
We bouwden gelijk een speeltuin in de achtertuin voor als Luc dadelijk weer zou opgroeien, dan hoefde Macey niet met de baby en luc aan haar hand naar de speeltuin te zeulen.
En voor Luc kochten we een leuk speel tafeltje waar hij niet van weg was te slaan. Hij vond het geweldig om met de blokken te gooien, ik bedoel te spelen.
"Zeg lieverd, ben je al een beetje zenuwachtig voor morgen?" Vroeg Macey terwijl zij een boek las op de kruk van mijn teken tafel, ik was bezig met mijn nieuwe boek 'De ringen in Jeans.' die over een nieuwe mode ontwerper ging en bromde weer een 'ja' er uit.
"Natuurlijk heb ik zenuwen, ik ga mij verbinden met de vrouw waarvan ik bang wordt en mij al jaren ontvoerd." Zei ik lachend en typte weer verder. "Ha-ha, wat zijn we weer grappig"
"Maar even serieus, ik ben echt als de doods dat niemand mijn jurk mooi vind. Of dat het eten niet lekker is en de muziek niet goed is." Ze ratelde door over de overige details van het huwelijk, ze was vast vergeten waar het huwelijk over ging.
"Ik ben alleen bang dat ik dadelijk 'nee' zeg in plaats van 'Ja', en dat ik misschien wel een scheet laat tijdens de ceremonie." Macey rolde met haar ogen en keerde haar rug weer naar mij toe.
"Joey ik ben serieus!" En dat wist ik ook wel, maar tegen een grapje kon ze niet meer. Zwanger en stress hebben voor je huwelijk is niet goed.
Ze was steeds meer aan het kotsen en aan het doen, het leek er eerder op dat ze een eet ziekte had dan dat ze zwanger was. Met Luc was het niet eens zo erg!!
Ach het zal wel aan haar leeftijd liggen.