Hoofdstuk 1 : Reizen
Zodra ik de kaarsjes van mijn taart had uitgeblazen vond ik dat het tijd was voor een vakantie, even iets van de wereld zien inplaats van alleen de vier muren in Riverview. Ik besloot naar Frankrijk te gaan, dat was de stad van cultuur , geschiedenis en liefde! En Oh wat was het mooi!
Bij het hotel hing een bord met de leukste plekken en veel reclame voor typische toeristische dingen die je moest zien! Maar of ik dat wel wou zien was een tweede ding, want ik bleef maar drie dagen en er was genoeg te zien zonder al die kroegen en clubs.
De eerste avond in het hotel besloot ik om even rustig bij te komen bij een kampvuur. De reis duurde best lang, ongeveer drie uur had ik in het vliegtuig gezeten van Riverview naar Frankrijk. En ja, dat is voor mij tamelijk lang.
De volgende dag besloot ik om naar een wijngaard te gaan aan het randje van de stad.
Het was een vieze maar leuke ervaring om in bessen te trappen en te stampen, gelukkig had ik we wat oude kleren en kap laarzen anders had ik dit waarschijnlijk nooit gedaan!
Nadat ik had gestampt en geplet, kon ik eindelijk mijn wijn eindelijk produceren.. Het was een ouwe machine uit de middeleeuwen zij de man , en als je lang genoeg zou draaien zou hij vanzelf de wijn leveren in een fles!
De overige dagen was ik veel in de natuur te vinden, het was hier schitterend! De lucht rook heel anders dan in Riverview en zelfs de wind voelde anders.
Ook huurde ik vaak een scooter om overal heen te kunnen gaan zonder problemen. Dat was super fijn en de man die het verhuurde was super aardig en gaf mij wel eens een gratis scooter, dus een dagje gratis rijden!
De laatste avond in het hotel keek ik uit mijn raam en zag de eifeltoren, met glinsterende ogen keek ik er na en toen besefte ik dat ik zo snel mogelijk terug moest komen naar Frankrijk!
De ochtend van vertrek keek ik nog een keer naar het bord waar alle activiteiten op stonden, ik bedacht mij zelf dat ik bepaalde dingen echt moest gaan doen als ik weer terug zou komen.
Maar voordat ik terug zou komen , moest ik eerst heel hard sparen. Het koste niet al te weinig om even te reizen, en dat was zonde. In de auto richting huis bedacht ik mij dat ik ook maar eens een man moest gaan zoeken, dan kon ik samen reizen en samen de kosten delen.
Midden in de nacht kwam ik thuis en zag dat mijn moeder en mijn zusjes al sliepen, de enige die er was , was de geest van oma. "Ik heb de eiffeltoren gezien en ik heb zelf wijn gemaakt!" Of Oma er ook iets van verstond was maar de vraag! Maar ik kon het in ieder geval aan iemand kwijt.
De volgende ochtend stond Daisy vroeg aan mijn bed. "Dewi, ik moet je wat vertellen." Zei ze zachtjes en schudde mij wakker. Zo gauw als ik kon stond ik op, voor de zoveelste nacht had ik geslapen in mijn kleding.
"De dagen dat jij in Parijs was, heb ik besloten om naar huisjes te gaan kijken want het wordt hier te druk. En aangezien jij oma's legacy krijgt, dat weet ik van mama, verwacht ik binnenkort kleine baby's en daar heb ik geen zin in."
"Ik begrijp wat je bedoelt, maar baby's zitten er nog niet in.. Want ik heb nog niemand! Maar goed, wanneer ga je?" Even viel er een ongemakkelijke stilte en ze keek mij met een lach op haar gezicht aan. "Vandaag al, ik weet niet of je wilt helpen maar het zou wel fijn zijn. Maar ik snap het ook als je dat niet wilt invb met het reizen."
Weken daarna reed ik iedere dag heen en weer om spullen voor mijn zus op te halen. Soms kon ik wel vijf keer op een dag naar ons ouderlijk huis rijden en weer terug, wat kon een mens toch veel troep hebben.
Van buiten zag het huis er niet uit, maar dat maakte Daisy helemaal niet uit. Want zij wist dat het er van binnen op en top uit zag, en daar had ze nog gelijk in ook.
"Al je schilder spullen zijn nu in je slaapkamer, die moet je zelf maar een plaats geven en voor de rest hebben we nu ook alles gedaan toch?" Twijfelend keek ik mijn zusje aan en ze knikte dol blij.
"Alles staat nu op zijn plek, en ik wil je echt heel graag bedanken mijn lieve zus!"
We kletste nog wat na en bekeken samen de ruimte die echt in de smaak van Daisy was ingericht.
Simpel, maar mooi en comfortabel.
In die tijd dat ik hielp met verhuizen was ik ook druk met werk, ik had een baan gevonden als politie agent en die nam ik maar gewoon aan. Want wat moest ik anders gaan doen? Ik had nooit het idee gehad van 'oh dat wil ik zijn!' of 'dat wil ik worden'. En het geld voor Frankrijk moest er toch zijn als ik er heen wou. Op het werk ontmoette ik Noah, een zachtaardige man.
Hij was lief en gevoelig en na dat ik hem echt had leren kennen na werk tijd, begon er wat te bloeien tussen ons. Hij hield van Frankrijk, ik hield van Frankrijk.
Hij hield er van om naar concerten te gaan en naar voetbal wedstrijden, en ik hield er van om naar concerten te gaan en om naar hem te kijken tijdens die voetbal wedstrijden.
Hij hield van lekker eten en ik ook, en we aten dan ook regelmatig in de Bistro om ons buikje eens lekker vol te laten zitten met heerlijk eten.
Onze liefde was intens, iedere dag samen met elkaar leuke dingen doen. En dan de volgende ochtend wakker worden en samen lekker ontbijten, warme broodjes en zachte kaas.
Hij was perfect voor mij, en niet alleen in mijn ogen. Ook in die van mijn moeder, die had het gevoel dat binnenkort de kamer van Faye omgetoverd kon worden in een baby kamer. Maar naar mijn idee, mocht mijn moeder nog wel even wachten.
Op de dag dat mijn kleine zusje opgroeide tot volwassene en naar Daisy vertrok, trok Noah bij ons in en toen waren we nog met z'n drieën in huis.
Drie maanden later zaten Noah en ik in Frankrijk, onze lievelings plek. Noah had al hele plannen om hier een huis te gaan bouwen op het platte land hier en dan een stel kinderen krijgen en nog wat koeien en overige produceer beesten.
"We zijn nu al een jaar samen en ik zou toch echt heel graag vader worden, en je weet dat mijn tikt liefje." Ik wist dat hij al bijna veertig werd, maar naar mijn gevoel had ik geen behoefte aan kinderen. Misschien zou ik alle extra's die we hadden zoals ontbijt op bed en extra uitjes naar Frankrijk missen.
"Ik weet dat je graag kinderen wilt, maar ik wil eerst nog reizen en dingen doen die ik altijd al heb willen doen. Misschien belemmerd een kind ons leven alleen maar en leven we net zoals de rest."
