"Dit is het antwoord apparaat van Jack, laat maar wat achter na de piep.."
"Hey Jack, het is weer de zoveelste keer met mij.. je kan dus wel raden wie. Juist Isabella, luister ik moet nu echt met je over iets praten. Iets heel belangrijks"
"Het is echt totaal niet dat ik spijt heb van die nacht van ons twee, maar begin ondertussen wel spijt te krijgen omdat.."
"Omdat ik je nu iets moet gaan vertellen waar je schijnbaar geen behoefte aan hebt en mij waarschijnlijk als nog dumpt.."
"Ik zal het maar gewoon vertellen , hier, nu aan de telefoon, want in het echt zie ik je denk ik niet meer. Ik draag je kind, ongeveer vier en halve maand nu."
Toen ik dat had gezegd hing ik meteen op en zuchtte diep. Het kind was al bijna vijf maanden oud en ik had nog niet eens kunnen genieten van de zwangerschap, ik werd een single moeder..
Die bij pa en ma in huis woonde en er niet voor kon zorgen omdat ze een te drukke praktijk had en opa en oma overal voor op liet draaien..
"Pap ik moet je iets vertellen." Niet dat ik niet het kind wou opvoeden, maar waarschijnlijk gingen mensen zo over mij praten als ik gewoon verder ging met mijn werk..
"Ik ben zwanger." Mijn vader stikte gelijk in zijn voedsel en keek mij moeilijk aan, ik had wel zoiets verwacht van hem.
"Pardon? Zwanger? Van wie of wat!?" Zei hij terwijl hij op zijn borst sloeg om het hoesten tegen te gaan.
"Pap je weet van wie, van Jack." Alleen hij neemt nooit op of iets.. maar dat maakte niet uit. Ik zou het prima redden als single moeder.
"Die man stapt hier geen voet meer in huis tot dat hij een redelijk excuus aan jou heeft geboden. Voor al die tijd dat hij je heeft genegeerd, want hij is gewoon thuis.."
Vier maanden gingen voorbij, waardoor ik dus alweer ongeveer zeven maanden zwanger was. Precies wist ik het niet en maakte het mij ook niet uit, het kindje kwam wanneer het hem of haar uit kwam.
In de tijd van mijn zwangerschap verlof zat ik veel achter de piano, niet omdat ik zo zeer goed kon spelen maar meer om het kindje al wat muzikale invloeden te geven.
Misschien zou het kindje dan wel super slim worden als hij Mozart en Bach aan hoorde, maar zo goed was ik helaas niet op de piano en geduld voor klassieke muziek op de CD speler had ik niet.
Ook gingen vier maanden voorbij waarin ik nog steeds niks had gehoord van Jack, telefoneren en zijn voicemail inspreken deed ik niet meer want het had toch geen zin.
Ik had mij er maar bij neer gelegd dat hij niks met mij of het kindje te maken wou hebben, wat misschien wel beter was dat ik het nu wist dan dadelijk als het kindje er al was.
Het kindje zou nu in een fijne familie opgroeien en zal alle aandacht krijgen die het nodig had, ja dat zal hij of zij zeker krijgen.
In het begin wou ik niks weten van het kindje, of eerder van de zwangerschap. Maar nu zou ik niet meer zonder kunnen, ondanks dat zwanger zijn niet het fijnste was ter wereld.
Iedereen vond mijn buik vrij klein voor de drie maanden die ik nog te gaan had, maar ik vond het fijn zo hoefde ik ook niet veel af te vallen als het kind er zou zijn.
Naast het piano spelen hield ik mij ook veel bezig met de kinderkamer, ik koos voor een rustige crème behang en een hout bedje wat er precies bij paste. 'Dit wordt jou kamer kleintje'
Ik wreef met mijn handen over mijn buik, alles was goed zo hoe het was. Ja dat was het zeker, geen gezeur of dramatisch gedoe. Nee gewoon lekker genieten van de dromen van wat komen zou.
