Hoofdstuk 6: Zwangerschap & Problemen (Hoofdstuk Catrien)
De laatste tijd had Luc het druk met zijn zaak en belde Frits mij vaak op om af te spreken, omdat ik mij vaak alleen voelde ging ik naar hem toe. "Alstublieft Catrien, ik wil mijn dochter zien."
Hij bouwde het vertrouwen tussen ons weer op en probeerde iedere keer weer in contact te komen met Vera. "Ik doe er echt alles voor." Zei hij nogmaals en keek mij met smeek ogen aan.
"Oke oke best, kom morgen maar dan is Luc er niet en dan mag je haar zien. Maar niet langer dan een uur." Hij keek enthousiast en vrolijk naar mij, net zoals op de eerste dag dat ik hem tegen kwam.. "Dank je wel Catrien!"
Toen ik thuis kwam zat Vera lekker te spelen met haar lieveling boot. De meeste meisjes hadden een pop, maar Vera had liever een boot.
"Hey Lieverd, morgen komt er iemand op bezoek. Speciaal voor jou." Zei ik lichtelijk zenuwachtig en keek om mij heen of Luc niet in de buurt was, want als hij er achter kwam zou hij flippen.
"Mama Pleboep?" Ik schudde mijn hoofd, het was schattig als ze probeerde te praten.
Na gegeten te hebben met Luc en Vera ging ik douchen en nam Vera mee. Want het was ondertussen al bed tijd geworden voor haar.
's avonds toen ik zelf naar bed ging bedacht ik dat het wel erg fout was om alles achter Luc z'n rug te doen.
Deed ik hier eigenlijk wel goed aan? Moest ik het door laten gaan, of moest ik mijzelf achter de bank gaan verstoppen als hij aanbelde?
Na een uur gepiekerd te hebben viel ik in slaap.
De volgende ochtend was ik al vroeg wakker en wou Vera uit bed gaan halen, maar dat had Luc dus al gedaan. "Hey moet je niet werken?" Vroeg ik verbaasd en begon aan mijn shirt te frummelen.
"Jawel, maar ik wou mijn lieve kleine meisje nog even zien. En jou natuurlijk" Zei hij lachend en hij zette Vera neer."Oke dan ga ik even het bed opmaken, dan zie ik je zo wel."
Snel liep ik naar onze slaap kamer waar ik een sms'je naar Frits stuurde dat hij iets later moest komen in verband met Luc dat hij iets later vertrok.
Een uur later was Luc weg, met pijn en moeite. Ik moest eerst wafels maken met een lekkere laag boter en hem een dikke kus geven toen hij wegging, en toen was hij eindelijk weg en kon ik Frits bellen om te zeggen dat hij kon komen.
Een uur later was hij er en ik voelde mij ongemakkelijk met het feit dat hij Vera vast pakte en haar knuffelde en alles.
"Hey Grote meid, ik ben je papa!" Vera keek hem niet begrijpend aan, wat logisch was want ze dacht dat Luc haar papa was. "Jij niet papa zijn"
"Ze is echt mooi Catrien, net zoals jou. Wij horen bij elkaar. Wij zijn een gezinnetje." Ik keek hem aan en raakte een beetje in paniek.
Maar toen bedacht ik dat het mijn huis was en dat hij mijn regels moest volgen. "Sorry, ik wil dat je gaat nu."
Hij zette Vera neer die alleen maar weer omhoog wou worden getild door hem. Eigenlijk waren ze best wel schattig, dat moest ik toegeven.
"Doeg Vera, ik kom snel weer." Hij gaf haar een kus op haar voorhoofd, en op dat moment smolt ik. Wat was hij toch lief eigenlijk..
En voordat ik nog wat kon zeggen liep hij de deur uit, blij dat hij iets had bereikt hier. Hij had weer bereikt dat ik weer gevoelens voor hem had.
